آلكنو یا كاستلانی، كدام كاندیدا برای هدایت تیم ملی والیبال بهتر است؟
فیت استور: آلكنو و كاستلانی هر دو مربیان بزرگی هستند كه می توانند به تیم ملی والیبال ایران كمك كنند اما تفاوت سبك و كارنامه متفاوت آنها، مسئولان فدراسیون والیبال را بر سر دو راهی انتخاب بهترین گزینه قرار داده است.
به گزارش فیت استور به نقل از ایسنا، بعد از چندین ماه سرانجام کمیته فنی فدراسیون والیبال ایران اعلام نمود یکی از دو گزینه روسیه ای و آرژانتینی یعنی آلِکنو و کاستلانی دو مربی مد نظر و نهایی فدراسیون هستند که می توانند هدایت تیم ملی ایران در مسابقات المپیک را بر عهده بگیرند، تصمیمی که باتوجه به سبک کاری متفاوت دو مربی با واکنش های متفاوتی از جانب کارشناسان همراه شد.
با توجه به پیگیری رقابت های باشگاهی در سراسر جهان، به اعتقاد برخی کارشناسان بخاطر کم بودن زمان مربی جدید برای کار با تیم ملی ایران و نزدیک بودن المپیک، سرمربی جدید نمی تواند تغییرات خاصی را در سبک والیبال ایران بوجود آورد و بهتر است گزینه ای انتخاب گردد که از کاریزما و رزومه سنگین تر برخوردار می باشد. مسئله ای که در صورت عملی شدن آلِکنو روسیه ای را به نیمکت تیم ملی ایران نزدیک تر می کند، ضمن اینکه حتی طبق گفته داورزنی این مربی برنامه های خودرا هم به فدراسیون ایران دقیق تر از گزینه های دیگر اعلام نموده است.
موضوع دیگری که در مورد این گزینه ها مطرح می شود، عدم موفقیت تیم ملی ایران طی سال های گذشته با مربیان بلوک شرق اروپا بوده است. برخی از کارشناسان والیبال معتقدند که تنها نباید رزومه کاری مربیان مد نظر قرار بگیرد چونکه زمان زیادی برای فعالیت مربیان وجود ندارد و نمی توان در طول این مدت کوتاه کار خاصی برای پیاده کردن تفکرات جدید انجام داد. بدین سبب بهتر است مربی در راس تیم ملی قرار بگیرد که والیبال ایران را در همین سبک موجود ارتقا دهد.
ناصر شهنازی در گفت و گو با ایسنا راجع به این مساله اظهار داشت: “ما همیشه پیش از اینکه به والیبال خودمان فکر نماییم به گزینه ها فکر می نماییم. در حقیقت و طبق تجربه از گذشته مربیان کشورهای اروپای شرقی به درد والیبال ما نمی خورند چون از نظر فیزیکی و سبک بازی متفاوت هستند. نمی خواهم عملکرد این مربیان را زیر سوال ببرم، اما والیبال ما سرعتی و مبتنی بر تکنیک است و بیشتر با والیبال آمریکا، ایتالیا و کشورهای اروپای غربی هماهنگ است. ما اگر گزینه می خواهیم باید از مربی استفاده نمائیم که سطح ما را در همین سبک والیبالی که هستیم یک مقدار ارتقا بدهد نه اینکه سبک ما را تغییر دهد.”
او اضافه کرد: “والیبال ما از لحاظ فیزیکی مثل اروپای شرقی نیست که مثل آنها برنامه ریزی و تمرین نماییم، گزینه نهایی تیم ملی باید بتواند والیبال ما را در همین سبک ارتقا بدهد چون حتی زمان کافی برای تغییر سبک نداریم. بدین سبب شاید بهترین های اروپای شرقی بتوانند در کشورهای خود خوب باشند، اما برای والیبال ما خوب نیستند، موضوعی که تجربه ثابت کرده است. نمی توانم اسم یا فرد خاصی را انتخاب کنم، اصلا شاید از نظر من گزینه های دیگر بودند، ولی ملاک باید نوع والیبالی باشد که تیم ملی ما بازی می کند. سال ها این اشتباه را کردیم و از مربیان بلوک شرق استفاده کردیم.”
البته این مسئله توسط محمدرضا داورزنی رئیس فدراسیون والیبال رد شد. وی در آخرین صحبت های خود در رادیو ایران راجع به این مساله اظهار داشت: “در دنیای امروز به صورت سیاه و سفید نمی توانیم نگاه نماییم و اینکه بگوییم با سبک شرقی ها نمی توانیم کار نماییم و همیشه با سبک غربی ها می توانیم کار نماییم اشتباه است. باید عرض کنم همه مربیانی که به ایران آورده ایم از مربیان خوب دنیا بوده و نتایج خوبی را با ایران کسب کرده اند. موفقیت های تیم ملی در زمان لوزانو آغاز شد، در ادامه کواچ نتایج خوبی را با تیم ملی بدست آورد و با کولاکویچ توانستیم مقام سوم جهان در قهرمانی قهرمانان جهان را بدست آوریم. الان آلکنو در تیم زنیت با بازیکنان مختلف از سرتاسر جهان کار میکند و حتی اندرسون بازیکن آمریکایی را هم در اختیار داشته است، اینکه بگوییم یک بازیکن غربی نمی تواند از سبک و سیاق مربیان شرقی تبعیت کند اشتباه است.”
ریشه این مسائل آنجایی است که بنظر می رسد باتوجه به رزومه پربار آلکنو در بازی های المپیک (یک طلا و یک برنز با تیم ملی روسیه) او گزینه اول فدراسیون ایران است، اما در سوی دیگر کاستلانی آرژانتینی قرار دارد که از مکتب ولاسکو مرد فراموش نشدنی والیبال ایران است. زمانی که ولاسکو هدایت تیم ملی ایران را برعهده گرفت مدت ها از سطح اول والیبال جهان دور بود، اما توانست باتوجه به شباهت سبک والیبال ایران به آرژانتین روند خوبی را در کنار سروقامتان طی کرده و به موفقیت های قابل توجهی نائل شود، موضوعی که بعدها موجب شد همه کارشناسان ولاسکو و تیم ملی ایران را تکمیل کننده یکدیگر بدانند.
حال باتوجه به این مساله خیلی از اهالی این رشته معتقدند که در شرایط کنونی مربی چون کاستلانی که از نظر سبک کاری شباهت زیادی به ولاسکو دارد، برای المپیک می تواند سطح فعلی والیبال ایران را ارتقا داده و موفقیت های ولاسکو را بار دیگر تکرار کند که البته این مساله هم قطعی نیست.
ضمنا با توجه به این که فدراسیون دلیل کنار گذاشتن کولاکوویچ را مسائل مالی اعلام نموده بود، بحث دیگری که این روزها راجع به انتخاب سرمربی تیم ملی ایران مطرح می شود موضوع مبلغ قرارداد مربی جدید است. محمدرضا داورزنی در این مورد نیز اعلام نمود قرار نیست مبلغ بیشتری نسبت به گذشته پرداخت گردد، چونکه مربی جدید حقوق خودرا از فروردین ماه دریافت می کند و فدراسیون با این قرارداد جدید اهتمام دارد منابع ارزی خودرا نیز تا حد امکان حفظ کند. از سویی دستمزد مربی خارجی تیم ملی از طرف حامیان مالی و خارج از منابع دولتی تامین می شود.
فدراسیون والیبال ایران آرمان خود و دلیل توجه به گزینه های مطرح جهانی برای نیمکت تیم ملی را قرار گرفتن در جمع چهار تیم برتر و سپس کسب سکوی المپیک پیش رو اعلام نموده است که البته این مساله برای هیچ مربی تضمین شده نیست. حال باید دید که با همه این صحبت ها نهایتا فدراسیون چه تصمیمی را خواهد گرفت و آیا به یاد مرد فراموش نشدنی روی به مربی آرژانتینی خواهدنمود یا سکان هدایت سروقامتان ایران را در اختیار مرد روس با کوله باری از تجربه المپیکی قرار خواهد داد؟
به هر ترتیب کسب بهترین نتیجه در المپیک همراه با بهترین نسل از والیبال ایران می تواند نقطعه عطفی در تاریخ ورزش های تیمی کشور باشد و بدون شک باید از تمام ظرفیت ها برای رسیدن به این هدف بهره برد.
منبع: فیت استور
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب